Βασικά ερωτήματα που εγείρονται γύρω από τη δημόσια σύνταξη σήμερα είναι το πότε θα συνταξιοδοτηθεί κάποιος και φυσικά πόσα χρήματα τελικά θα λαμβάνει ως σύνταξη. Οι περισσότεροι ασφαλισμένοι σύμφωνα με τα νέα δεδομένα κατά τη συνταξιοδότηση δεν θα λάβουν εφάπαξ και όποιοι καταφέρουν να λάβουν, θα είναι σημαντικά μειωμένο σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια, αλλά και αναλογικά μικρότερο από τις εισφορές που θα έχουν καταβάλλει. Απο την άλλη ο συνδυασμός εθνικής σύνταξης και αναλογικής αναμένεται να αφήσει σημαντικά κενά στα μέχρι πρότινος εισοδήματα με οτι αυτό συνεπάγεται για τα πάγια έξοδα και κατ’ επέκταση το επίπεδο διαβίωσης κατά τη συνταξιοδότηση.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
1)Σύνταξη στα 62 ή στα 67 ;
Το πότε θα συνταξιοδοτηθούμε καθορίζεται πλέον από τα πόσα χρόνια συνεχής ασφάλισης έχουμε.
Κοινώς τον αριθμό των ενσήμων, σε ένα, δύο ή περισσότερα ασφαλιστικά ταμεία. Αν στα 62 μας χρόνια έχουμε συμπληρώσει 40 χρόνια ασφάλισης τότε μπορεί κάποιος να θεμελιώσει δικαίωμα πλήρης συνταξιοδότησης, αν όχι, τότε θα πρέπει να προβεί σε εξαγορά χρόνων. Η επόμενη στιγμή είναι στα 67 έτη με τις ίδιες προϋποθέσεις, διαφορετικά πλέον ο ασφαλισμένος λαμβάνει μειωμένη σύνταξη.
Εδώ βέβαια γεννάται το ερώτημα αν θα μπορεί κάποιος να συμπληρώσει όλα αυτά τα χρόνια ασφάλισης λόγω κυρίως του υψηλού δείκτη ανεργίας για τους μισθωτούς που ταυτόχρονα σηματοδοτεί “κενά” στα έτη ασφάλισης τους, αλλά και των υψηλών εισφορών για τους ελευθέρους επαγγελματίες που τους καθιστά ανήμπορους να παραμένουν ταμειακά ενήμεροι. Μια λύση στην οποία καταφεύγουν όλο και περισσότεροι είναι ο συμψηφισμός των χρωστούμενων στα ασφαλιστικά ταμεία χρόνων ασφάλισης ή εισφορών με ποσά σύνταξης που θα λαμβάνανε ή με χρηματική εξαγορά ευθής εξαρχής. Αυτό βέβαια συνεπάγεται μειωμένη σύνταξη εξαρχής μέχρι να αποπληρωθεί το υπόλοιπο του συμψηφισμού ή δέσμευση εφάπαξ ποσού.
2) Χρονοβόρες διαδικασίες
Η διαδικασία μέχρι τη σύνταξη ωστόσο δεν είναι απλή. Τις περισσότερες φορές τα γραφειοκρατικά τα αναλαμβάνουν εργατολόγοι έναντι αμοιβής και η αναμονή μέχρι την έναρξη της συνταξιοδότησης μπορεί να ξεκινήσει από μερικούς μήνες και μπορεί να φτάσει μέχρι και 2 χρόνια αν ο ασφαλισμένος έχει ένσημα σε διάφορα ταμεία ή προηγηθούν συμψηφισμοί οφειλών, εξαγορά στρατεύσιμων μηνών κτλ. Για όλο το χρονικό διάστημα της αναμονής ο ασφαλισμένος λαμβάνει έναντι με το οποίο καλείται να ανταποκριθεί στα πάγια έξοδά του.
3) Η σύνταξη
Σήμερα οι συνταξιούχοι δέχονται συνεχώς ψαλιδίσματα στις συντάξεις τους που έχουν φτάσει μέχρι και το 40% από την αρχή της κρίσης. Στο μέλλον η εγγύηση του κράτους για τις συντάξεις με αισιόδοξα σενάρια δε θα ξεπερνά το 50% του μισθού προ συνταξιοδότησης. Δεν αναφερόμαστε καν σε περιπτώσεις ναυτικών και ελευθέρων επαγγελματιών όπου η σύνταξη θα αποτελεί υποδιαίρεση του εισοδήματός τους.
Ήδη παρατηρείται έντονα το φαινόμενο κάποιος στην ηλικία των 62 να αποφασίζει να συνεχίσει να εργάζεται μέχρι τα 67 (ειδικά αν είναι ελεύθερος επαγγελματίας) διότι εκ των πραγμάτων δε τον συμφέρει οικονομικά να συνταξιοδοτηθεί. Όμως το ίδιο δίλημμα θα αντιμετωπίσει και στα 67 του, στα 68 κ.ο.κ ακόμα και αν συμπληρώνει τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης για πλήρη σύνταξη.
Το δίλημμα συνέχισης της εργασίας μεγαλώνει όταν η δημόσια σύνταξη αποτελεί για το συνταξιούχο και τη κύρια πηγή εισοδήματος η οποία δε θα συμπληρώνεται από κάποιο άλλο εισόδημα.
Από το κύριο εισόδημα μείωση της τάξης του 50 %.
Σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα η σύνταξη θα πρέπει να φτάνει το 70 με 75 % του εισοδήματος που είχαμε πριν τη συνταξιοδότηση για αξιοπρεπή διαβίωση. Σε νούμερα σημαίνει ότι κάποιος που εργαζόταν και λάμβανε 1000€ το μήνα θα πρέπει ιδανικά να λαμβάνει 750 ευρώ σαν σύνταξη. Όμως από το κράτος θα έχει να λαμβάνει περίπου 500€-550€. Η διαφορά αυτή των 200 € αν δε συμπληρώνεται από κάποιο άλλο εισόδημα ( ενοίκια κτλ ) θα τείνει να δημιουργεί συνεχώς οικονομικά ζητήματα στο συνταξιούχο υποχρεωνοντάς σε μείωση του βιοτικού του επιπέδο αφού θα είναι ανήμπορός να εξασφαλίσει στον ευατό τα αναγκαία. Το οικονομικό χάσμα που δημιουργείται μπορεί να γεφυρωθεί μόνο από την ιδιωτική σύνταξη.
Με τη παράλληλη συμπλήρωση της σύνταξης απο την ιδιωτική σύνταξη ο συνταξιούχος μπορεί να λαμβάνει αυξημένη σύνταξη απο 20% καθιστώντας τη διαβίωση ευκολότερη απαλλάσοντάς τον απο το άγχος των μειωμένων συντάξεων. Επίσης μπορεί εναλλακτικά της σύνταξης να επιλέξει να εισπράξει εφάπαξ αποκτώντας ενα καλό κεφάλαιο για αγορές καθώς και τη στήριξη της οικογένειας.
Η ιδιωτική σύνταξη δίνει τη δυνατότητα στον ασφαλισμένο να προγραμματίσει και να οργανώσει τα συντάξιμα του χρόνια διότι :
- Μπορεί να επιλέξει εκείνος το ποσό της συμπληρωματικής σύνταξης που θα λαμβάνει
- Πότε θα συνταξιοδοτηθεί
- Το εφάπαξ που επιθυμεί
- Θα γνωρίζει με δέσμευση συμβολαίου ότι η σύνταξη του δε θα μειωθεί ποτέ και ότι οι εισφορές του θα παραμένουν σταθερές μέχρι τη συνταξιοδότησή του ανεξαρτήτως ηλικίας
- Η συνταξιοδότηση του γίνεται άμεσα επιλέγοντας ένα μήνα πριν τη λήη του προγράμματος αν θα λάβει σύνταξη ή εφάπαξ.
Επί της ουσίας εσείς διαμορφώνεται τις εισφορές σας ανάλογα με το πότε θα συνταξιοδοτηθείτε και τι σύνταξη θέλετε να λάβετε.
Το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα απευθύνεται σε ανθρώπους που είναι οργανωτικοί και θέλουν να προγραμματίσουν το μέλλον τους. Οποιοσδήποτε μπορεί να κατοχυρώσει ιδιωτική σύνταξη με εισφορές από 60€ το μήνα και με ελάχιστη διάρκεια του προγράμματος τα 15 έτη. Στοχεύστε στο 8% του μηνιαίου σας εισοδήματος για το ποσό εισφορών και εμπιστευτείτε τους έμπειρους σχεδιαστές συνταξιοδοτικών μας για το σχεδιασμό του προγράμματός σας.
Μάθετε περισσότερα για τη συνταξιοδοτική έκθεση που υλοποιούμε και τι περιλαμβάνει.
Ο ρόλος μας είναι να σας καθοδηγήσουμε σχεδιάζοντας το συνταξιοδοτικό σας πλάνο δίχως ρίσκο, με υψηλή απόδοση επιτοκίων για σίγουρο εφάπαξ και σταθερή σύνταξη για πάντα.
Ενημερωθείτε για τις προτάσεις μας πάνω στα συνταξιοδοτικά προγράμματα και τις σύγχρονες συνταξιοδοτικές εκθέσεις που μπορούμε να σχεδιάσουμε για εσάς και καταστρώστε το δικό σας πλάνο συνταξιοδότησης.
Σας καθοδηγούμε σε κάθε βήμα.
Αφήστε ένα σχόλιο